Σκοπός της μελέτης είναι η επικαιροποίηση της παθολογίας και η πρόταση νέων μέτρων αποκατάστασης της στατικής λειτουργίας του Ναού.
Αυτό επιτυγχάνεται με την υποκατάσταση της λειτουργίας των ξύλινων ελκυστήρων με νέους μεταλλικούς κατάλληλης διατομής. Οι υφιστάμενοι ξύλινοι ελκυστήρες θα παραμείνουν στις θέσεις τους και θα συντηρηθούν, καθώς αφενός συμβάλλουν στην ευστάθεια των κιόνων της Λιτής και του κυρίως Ναού και αφετέρου αποτελούν σημαντικά στοιχεία της παρθενικής διάταξης του φέροντος οργανισμού και πρέπει να διασωθούν ως μορφή. Επιπλέον, οι θέσεις των μεταλλικών ελκυστήρων (πλησίον των ξύλινων), όπως και η μεθοδολογία τοποθέτησής τους προσδιορίστηκαν βάσει των περιορισμών που επιβάλλει ο ζωγραφικός διάκοσμος.
Επίσης, η μελέτη προτείνει για την ευστάθεια της θολοδομίας, πέραν της επισκευής των ρηγματώσεων και της εφαρμογής ενεμάτων και αρμολογημάτων, αφενός την κατά το δυνατόν δόμηση – πλήρωση των κενών στις θέσεις των ενσωματωμένων στο σώμα των θόλων διαβρωμένων ξύλινων στοιχείων και αφετέρου την τοποθέτηση ορθογωνικού πλέγματος νέων μεταλλικών ελκυστήρων, τόσο αμέσως πάνω από το δάπεδο του Υπερώου (θολοδομία οροφής της Λιτής), όσο και στη στάθμη γένεσης της θολοδομίας της οροφής του Υπερώου.
Για την βελτίωση των διατάξεων περίδεσης των τρούλων η μελέτη προτείνει την τοποθέτηση ανοξείδωτων συρματόσχοινων περίδεσης, στις στάθμες που προέβλεπε η αρχική μελέτη, με πρότυπες, πιστοποιημένες αρμοκλείδες τάνυσης και την εφαρμογή κατάλληλων δυνάμεων προέντασης – περίσφιξης των τρούλων.
Τέλος, για την υπερδομή του Νάρθηκα η μελέτη προτείνει, εκτός από την εφαρμογή ενεμάτων, την παράλειψη των χωμάτινων επιχώσεων και την αντικατάστασή τους με ξύλινη στέγη, που θα φέρει επικάλυψη από μολυβδόφυλλα.